Caritas transport van Uden naar Montenegro juli 2012
UDEN – “Er is niks voor de kinderen met een handicap”, vertelt Dzemal Music over zijn geboortedorp Plav in Montenegro.
“Omdat er geen rolstoelen zijn kunnen de kinderen nergens heen.” Daar komt verandering in, want vrijdag vertrekt vanuit Uden een vrachtauto met niet alleen rolstoelen, maar ook onder meer rollators, bedliften en bedden naar Plav. Nevzet Purisic en Dzemal Music zijn blij met de hulp van onder meer Jan Coppens, Antoon Timmers en Jas van Stiphout om het hulptransport naar hun geboortedorp Plav mogelijk te maken.
Dzemal Music (37) en Nevzet Purisic (45) zijn Bosniakken, net als Zlatan Ibrahimovic, maar ook net als de duizenden vermoorde jongens en mannen uit Sebrenica. Het was ook vanwege de oorlog dat de twee twintig jaar geleden moesten vluchten uit Montenegro dat zich inmiddels afgescheiden heeft van Servië. Een goede zaak vinden de twee, want hoewel er hun geboortedorp Plav nog steeds niks in is voor kinderen met een handicap, is er nu wel aandacht voor. “De Montenegrijnse regering heeft nu een oogje open gedaan voor die mensen en een ruimte gegeven, maar die is nog leeg. Wij zijn benaderd of we iets voor hen kunnen betekenen.”
Dzemal is kapper bij Haarmode van de Water en kende de mensen van Caritas Uden. Zes jaar geleden regelden ze samen al een eerste transport met hulpgoederen naar Montenegro. Met behulp van Thuiszorg Phantein werden de benodigde spullen verzameld en de Solidariteitswerkplaats knapte het een en ander op. Vrijdag vertrekt de vrachtwagen met de lading die nu nog in de Pius X-kerk wacht. Nog veel meer hulpgoederen worden daar door Caritas verzameld. Wie nog goede spullen heeft, kan ze daar nog steeds inleveren!
Als de vrachtwagen na een weekje in Plav aankomt, zijn Dzemal en Nevzet daar om de spullen uit te delen. Het centrum waar de spullen terecht komen, wordt gerund een moeder van twee gehandicapte kinderen. Dzemal is goed op de hoogte van de situatie in Plav. “Mijn ouders wonen er nog.” Maar ondanks de vrede die er tegenwoordig heerst, blijft Dzemal in Uden wonen. “Ik heb hier een leven opgebouwd. Mijn ouders komen elk jaar ook naar Uden, maar zij hebben een leven dáár. Met onze steun van hier kunnen ze daar goed leven!”