Interview Wilhelmien Donkers Kledingbank Uden en omgeving
Nooit gedacht dat ik bij kledingbank zou komen. Niemand komt hier echt voor zijn plezier, maar puur uit noodzaak, vertelt Wilhelmien Donkers, de oprichtster van de kledingbank in Uden die in 2015 het vijfjarig bestaan vierde. "Mensen vragen zich wel eens af hoe het hen overkomen is: 'Nooit gedacht dat ik bij een kledingbank zou komen'. Maar het overkomt ze." Bron Kliknieuws door André vd Linden
Nooit gedacht dat ik bij een kledingbank zou komen' Hoe kwam je op het idee?
"Ik zat in de kerk en hoorde een oproep om niet alleen te bidden, wat ik ook nog steeds belangrijk vind, maar ook om goede dingen te doen. Ik doe sinds 2007 schuldhulpverlening bij mensen thuis aan de keukentafel en ik zie wat daar gebeurt. Er is niets over om kleding van te kopen. Ik dacht aan Jas van Stiphout en trok hem aan zijn jas: 'Je stuurt allemaal kleding naar Zagreb en Roemenië, maar hier in Nederland groeit de armoede. Mag ik niet eens wat mensen langs sturen?' 'Is goed', zei Jas. 'Als jij ze uitnodigt, zal ik wel wat rekken neerzetten en kleding ophangen.' Ik kreeg meteen goeie mensen om me heen en samen maken we sindsdien heel veel mensen blij, ook in Uden en omgeving met goede gedragen kleding."
Hoe komen jullie aan de kleding
"We hebben zeven Caritas-containers waar mensen hun afgedankte kleding in stoppen en ook is het hier in de voormalige Pius X-kerk elke morgen van 9 tot 12 uur open. Afgelopen maand hebben we 10.000 kilo textiel ingezameld. Er komen heel goede dingen binnen en ook nieuw spul. Tachtig procent daarvan gaat naar Roemenië en Zagreb, maar de beste gedragen kleding gaat naar de kledingbank."
Hoeveel klanten hebben jullie?
"Driehonderd mensen komen hier eens in de twee maanden. Ze worden aangemeld door Vluchtelingenwerk, Stichting Leergeld, Platform Minima en de afdeling sociale zaken van de gemeente. Ik stuur de mensen een uitnodiging."
"Zes stuks kleding per keer per persoon! De mensen krijgen ook één paar schoenen, pantoffels zijn 'gratis', want het wordt winter. De dames mogen gratis een tas uitzoeken, portemonnee, regenlaarzen, voetbalschoenen … vluchtelingen zien de voetbalschoenen en zijn er zo blij mee. We hebben beddentextiel, het eerste waar op bezuinigd wordt. Regenkleding, bh's, ondergoed. In samenwerking met Marianne's Boekwinkel mogen we zelfs nieuw kinderondergoed weggeven. Zwembroeken, stropdassen, heb je nodig als je moet solliciteren. Broeken, winterjassen, handdoeken …, vorige week namen vluchtelingen handdoeken mee die beter waren dan die bij mij in de kast liggen."
"Nee, nee, ik behoor niet tot de doelgroep, ik wil maar zeggen: we hebben geen rommel! Van de 50 mensen die we per keer uitnodigen, komen er 40 tot 45. Dan weet je dat we geen rommel hebben. Ook arme mensen doen niks met rommel, dat is 'not done' meer in Nederland."
"Alle kinderen mogen bij de kledingbank een knuffel uitzoeken, da's zo mooi. Ze weten dat en ze dansen naar de kledingbank. Vroeger zou je je schamen, naar de kledingbank ga je niet voor je plezier en niemand komt hier ook echt voor zijn plezier. Maar we maken het voor de kinderen wel leuk met speelgoed dat we allemaal gekregen hebben. Spullen die we krijgen uit Uden en omgeving en we zijn die mensen immens dankbaar, want doordat zij het komen brengen, kunnen wij het herverdelen."
"Ik zie soms mensen die een rekening van 17 euro niet kunnen betalen, er komt een boete op van 25 euro. Dan komen incassobureaus die mogen 40 euro tellen, er komt 21 procent btw op en dan praten we nog niet over de gerechtsdeurwaarders, want die rekeningen zijn meteen 350 tot 375 euro. Beslaglegging, Essent die de stroom afsluit, mensen snappen het systeem soms niet meer. De wereld is op dit moment zo moeilijk, mensen moeten iedere keer keuzes maken en soms kiezen ze verkeerd."
"Mensen kunnen hier maximaal vier jaar terecht. Daarna worden ze uitgeschreven, want het is aanvulling. We proberen het niet structureel te maken. Als mensen namelijk zoveel schulden hebben dat ze die niet meer terug kunnen betalen, dan bepaalt de rechter dat ze in de WSNP, wet schuldsanering natuurlijke personen, terecht komen. Als mensen drie jaar met een minder dan minimum rond kunnen komen, worden de schulden gesaneerd. Daarom maximaal vier jaar. Als mensen weer in de problemen komen, dan moeten ze weer aangemeld worden."
"We hebben 30 vrijwilligers waar we als bestuur ape-trots op zijn. De kledingbankcliënten komen ook niet tussentijds: ik word niet 's nachts gebeld: 'ik heb geen schoenen meer!' We hebben verder ook nog de schoenendozen die kinderen van De Palster met de kerst vullen met spulletjes voor andere kinderen. De mensen krijgen dan ook een goed gevulde boodschappentas met nuttige en lekkere dingen en we bieden iedereen ook een zomeruitje aan. Vorig jaar naar Zie ZOO, dit jaar naar het Hemelrijk en twee jaar geleden naar Take Ten. Je moet al die glunderende gezichten eens zien. Ik zie een kindje nog blij springen. 'Mama, ik weet al naar welke film ik wil. Ik wil naar ..' Ik had de titel nog nooit gehoord, maar het kindje wel."